Áburðarverksmiðju strax.

Nú er tækifæri fyrir lífeyrissjóðina að kaupa sig inn í orkugeirann síðan stofna hlutafélag um byggingu áburðarverksmiðju á Bakka sem hefði hafið framleiðslu fyrir næsta vor. Setja síðan umhverfisgjöld á innfluttan áburð. Með þessu sparast dash af gjaldeyri vinna eykst og hjólin fara að snúast. Við þurfum áburð til landbúnaðar og uppgræðslu líka til skógræktar sem að ég er þó ekki samþykkur því að umhverfissinnin í mér vill varðveita landið eins og það er það er skóglaust.

 

Fréttaskýring: Þeistareykir þrá kaupanda að orkunni

Athugasemdir

[Jón Ingi Cæsarsson, 19.7.2009 kl. 14:54]

Maður veltir fyrir sér arðsemi virkjunar á háhitasvæði sem færi í gamaldags áburðarverksmiðju.  Hætt er við að verð á áburði framleiddum við orku frá slíkri ofurfjárfestingu yrði seint samkeppnisfær við innfluttan áburð...  Tími hafta er liðinn og bændum verður seint gert að kaupa áburðf framleiddan af RÍKINU: Og svo spyr ég ... er gríðarleg löngun að nota tilbúinn áburð í stórum stíl á skógræktarsvæði landsins...hætt við ekki.

[Árni (IP-tala skráð) 19.7.2009 kl. 15:30]

"Hætt er við að verð á áburði framleiddum við orku frá slíkri ofurfjárfestingu yrði seint samkeppnisfær við innfluttan áburð"

Hvernig veist þú það? Þetta hljómar eins og fullyrðing út í bláinn. Með þessari röksemdafærslu mætti halda því fram að það borgi sig ekki að byggja álver hér út af orkuverði.

Verkfræðistofan Mannvit gerði úttekt á hagkvæmni áburðarverksmiðju nýlega - held að það hafi verið á síðasta ári. Þeir komust að þeirri niðurstöðu (ef heimildir mínar eru réttar) að verksmiðjan þyrfti að framleiða meira en íslenskur landbúnaður notar til að vera hagkvæm. Eða með öðrum orðum - það þarf að flytja hluta framleiðslunnar út til að stærðarhagkvæmni náist. (Vandamálið snerist um stærð, ekki raforkuverð eins og þú heldur fram Jón.) Það er í sjálfu sér ekkert sem kemur í veg fyrir að það sé gert - sérstaklega með núverandi gengi. Stærsta vandamálið er að afla fjármagns í byggingu bæði verksmiðju og virkjunar. Það verður ekki auðvelt. Áburður er fluttur inn fyrir ca. 3 milljarða á ári. Það yrði talsverð búbót fyrir gjaldeyrisbúskapinn ef við gætum framleitt þetta magn og flutt eitthvað út.

[Jón Ingi Cæsarsson, 19.7.2009 kl. 16:17]

Fjármagn já... ætli verði ekki seint hægt að fá fjárfesta í verksmiðju til áburðarframleiðslu. Það er ekki skortur á slíkri vöru í heiminum og verð á innfluttum áburði er örugglega vel samkeppnisfært við slíka vöru framleidda innanlands... þess vegna m.a. hætti áburðarframleiðsla á Íslandi. Þessi fullyrðing er ekki út í bláinn...byggir á því sem þegar hefur gerst hér með gömlu áburðarverksmiðjuna í Gufunesi... hún þurfti endurnýjun en innflutingurinn var að drepa hana.  Þegar erlendir fjárfestar og bankar halda að sér höndum hvað varðar orkufyrirtæki þá má sjá í hendi sér hver áhugi yrði á áburðarverksmiðju.

[Jón Aðalsteinn Jónsson, 19.7.2009 kl. 16:49]

Norðmenn sjá sér hag í að framleiða áburð og gera alln okkuð af því síðan að áburðar verksmiðjan var lögð niður hefur margt breyst í heiminum fróðlegt væri líka að skoða áburðar verð í dag hvort að hún væri eki samkeppnis hæf. Svo vill til að áburðarverksmiðjan var frekar lögð niður vegna pólitískrar afstöðu að minu mati heldur en hagkvæmni að vísu var hún komin of nærri byggð en í henni var þó nokkuð af nýjum tæljabúnaði sem að fór fyrir alltof lítið fé. En meira seinna ætla mér að kafa aðeins í þetta mál