Erum við búin að gleyma.

Það setur að mér hroll þetta tal um að bremsa stoppa og hætta hinu og þessu. Fólk ætti að skoða þennan hlekk http://idan.si.is/tolurnar/vandi-ungra-islendinga/atvinnuleysi-ungra-islendinga/ og rifja síðan upp hvað það var að gera á árunum 1991 til 1997 og þeir sem eru það ungir að þeir voru ekki á vinnumarkaði ættu að fræðast um hvernig ástandið var hér á landi þá. Það var atvinnuleysi námskeið voru fyrir fólk til að kenna því að sækja um þá vinnu sem að var að fá. Það var kennt í útvarpinu hvernig ætti að skafa tindabikkjubörð og elda því að þau kostuðu ekki nema nokkurar krónur kílóið. Og ekki má gleyma orðum manns sem að sagði að grjónagrautur væri góður og hann borðaði hann oft. Sagan segir okkur að það að halda að sér höndum er stórhættulegt vilji fólk ekki lifa við atvinnuleysi og kreppu. Hluti af erfiðleikum við að vinna bug á kreppunni miklu snemma  á síðustu öld var vegna þess að það að bremsurnar voru á og fóru ekki af fyrr en að seinni heimstyrjöldin byrjaði. Það er mín skoðun að það sé stórhættulegt og ábyrgðarlaust að tala um stop. Sé nauðhemlað má búast við vandamálum brotnum hlutum og rekstrarstöðvunum.
Það hefur ýmislegt breyst hér síðan 1992 og þar þa meðal er mikil fjölgun fólks af erlendum uppruna. Þetta fólk vinnur flest í þeim greinum þar sem að samdráttur kemur fram fyrstur og verður mestur það er í iðnaði og byggingar framkvæmdum. Þróunin í næstu niðursveiflu verður sennilega sú að þessu vinnuafli verður fyrst sagt upp eða þeim Íslendingum sem að vinna við hlið þeirra. Þetta fólk verður látið taka á sig þungan af kælingu hagkerfisinns. Enda er það ekki vandamálið það fer bara heim segja fulltrúar stjónmálaflokkana hver á eftir öðrum. En fer fólkið heim ég er viss um að fjöldi þess ætlar að setjast hér að og auðga menningu okkar með veru sinni hér sem er hið besta mál. Það fólk þarf að þreyja þorran í samdrætti eins og innfæddir. Það væri komiskt miðað við umræðuna í þjóðfélaginu ef sagan leiddi í ljós að í raun voru Frjálsyndir þeir einu sem að báru hag þessa fólks fyrir brjósti og börðust fyrir því að einhverjum böndum yrði komið á þróunina þeim til hagsbóta þá held ég að allir vildu Lilju kveðið hafa og kannski vilja þeir það nú þegar. Fylkjum okkur því um þá stefnu Frjálslyndra að hafa hér hóflega uppbygginu á iðnaði a þeim svæðum þar sem þörf er á veitum fé í menntun og aðlögun fólks og höfum ekki innstreymið meir en við ráðum við. Það er best að birgja brunnin áður en barnið er dottið ofaní. Og síðan en ekki síst látum bremsurnar í friði og gírum heldur niður.